«Είναι συγκλονιστικά σπάνιο οι queer
Έργα χωρίς τόλμη και γοητεία
«Δεν γουστάρουμε αυτές τις μαλακίες!»
Ωδές στις γενιές των ανδρών που δεν είχαν ποτέ αυτή την ευκαιρία
Ωδές στις γενιές των ανδρών που δεν είχαν ποτέ αυτή την ευκαιρία
«Πολύ συχνά οι queer καλλιτέχνες υποτιμούν τους εαυτούς τους υπό το φόβο των αντιδράσεων, είτε επειδή η τέχνη τους καταστρέφεται δημοσίως είτε επειδή έχουν λιγότερο εξέχουσα θέση εξαιτίας των προκαταλήψεων των υπολοίπων. Αυτό είναι κάτι που έχω αντιμετωπίσει σε όλη μου την καριέρα(..) Στο μεταπτυχιακό, προσπάθησα να κάνω το έργο μου λιγότερο σεξουαλικό, αφαιρώντας τα πέη και τις γυμνές μορφές, επειδή οι συνάδελφοι μου με ρωτούσαν αν όλες αυτές οι σκηνές ερωτικών συνευρέσεων ήταν πραγματικά απαραίτητες». «Δεν είναι ήδη αρκετά γκέι;», με ρωτούσαν για τους πίνακες μου».
»Προσπάθησα να «υποταχθώ» κάνοντας αυτό που ήθελαν οι άλλοι να κάνω, αλλά η έλλειψη πορνό στην τέχνη μου δεν έκανε τους πίνακές μου καλύτερους ή πιο ενδιαφέροντες. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργώ έργα με τα οποία δεν ήμουν τόσο ευχαριστημένος, που δεν αντιπροσώπευαν αυτό που ελπίζω να εκφράζω ως γκέι άνδρας που αγαπάει βαθιά την κοινότητα του. Ενώ οι πίνακές μου αφορούν το σεξ, αφορούν επίσης τη χαρά και την κοινωνία, την εξεύρεση χώρων όπου μπορούμε να είμαστε, αυτοί ακριβώς που είμαστε. Είναι ωδές στις γενιές των ανδρών που δεν είχαν ποτέ αυτή την ευκαιρία, είτε λόγω της κοινωνικής προκατάληψης είτε λόγω της πανδημίας του AIDS που τους στοίχισε τη ζωή», εξιστορεί ο Rogers.
*Με πληροφορίες από: advocate | Κεντρική φωτογραφία θέματος: © Michael Leonard, Joy of Gay Sex, 1977 — Henry Miller Fine Art