Αυξάνονται συνεχώς στη Θεσσαλονίκη τα περιστατικά ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων , παίρνοντας διάφορες μορφές.
Από τον προπηλακισμό φυλοδιαφορετικών προσώπων στην πλατεία Αριστοτέλους, μέχρι την επίθεση σε γονείς που πήγαν τα παιδιά τους να ακούσουν παραμύθια, αλλά και την επίθεση της μητέρας που απειλούσε με μαχαίρι το ΛΟΑΤΚΙ+ παιδί της καθώς και της απαξιωτικής συμπεριφοράς συμβολαιογράφου σε τρανς άνδρα η οποία ήταν όχι μόνο κακοποιητική αλλά και παράνομη.
Αυτές οι ακραίες συμπεριφορές και πολιτικές είναι φαινόμενο μόνο των ΗΠΑ ή μήπως υπάρχει επείγουσα ανάγκη να κατανοήσουμε σε βάθος τις αντίστοιχες απειλές που διαμορφώνονται στη χώρα μας;
Κάποια άτομα μπορεί να αναρωτηθούν: «Εγώ δεν είμαι ΛΟΑΤΚΙ+ ούτε ειδ. ψυχικής υγείας. Γιατί να με αφορούν όλα αυτά;»
Η απάντηση είναι απλή: τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή επηρεάζουν όλους μας. Όταν μια κοινωνία επιτρέπει τη στοχοποίηση μιας πληθυσμιακής ευάλωτης ομάδας, ανοίγει ο δρόμος για τη διάβρωση των δικαιωμάτων όλων.
Πόσο μακριά είμαστε, άραγε, από το να γίνει πραγματικότητα η δυστοπική αφήγηση της Ιστορίας της Θεραπαινίδας;
Η Ομάδα Ψυχικής Υγείας και Επιβεβαιωτικής Φροντίδας του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (GTSA), καθώς και το Διοικητικό Συμβούλιο, αντέδρασαν άμεσα στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις. Έρευνες δείχνουν ότι ύστερα από ΛΟΑΤΚΙ+ φοβικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ή άλλων δημόσιων προσώπων, παρατηρείται αύξηση των επιθέσεων, των εγκλημάτων μίσους, της ρητορικής μίσους και της αυτοκτονικότητας στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση-συζήτηση που αναλύει τη σύνδεση των πολιτικών αλλαγών με την επιδείνωση της ΛΟΑΤΚΙ+ ζωής και ψυχικής υγείας. Εξετάζουμε πώς οι ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίους τράγους και καλούνται να πληρώσουν το τίμημα της μισαλλοδοξίας μιας ρατσιστικής κοινωνίας.
Στο βιντεο συμμετέχουν:
Parvy Palmou, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Ph.D (οργάνωση, συντονισμός)
Σταύρος Μπουφίδης Ψυχίατρος- Ψυχοθεραπευτής
E. Βανέσσα Θεοδώρου Γνωσιακή- Συμπεριφορική & Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια
Μαρία-Χριστίνα Σμυρναίου, Προσωποκεντρική & Neuroaffirmative Ψυχοθεραπεύτρια
[embedded content]
Η Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι Αυτονόητα
Οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι δεδομένα – απαιτούν συνεχή εγρήγορση και υπεράσπιση. Η οπισθοδρόμηση στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων αποτελεί προειδοποιητικό σημάδι ότι οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα μπορεί να στοχοποιηθεί στο μέλλον. Όταν υπονομεύεται η προστασία μιας ομάδας, ανοίγει ο δρόμος για την αποδυνάμωση δικαιωμάτων και για άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως οι μετανάστες, οι γυναίκες, οι άνθρωποι με αναπηρία και οι φτωχότερες κοινωνικές τάξεις.
Η πολιτική επηρεάζει την ψυχική υγεία
Η άνοδος του πολιτικού αυταρχισμού, η αύξηση της ρητορικής μίσους και η στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων έχουν άμεσες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία όλων των ανθρώπων. Ο φόβος, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα επιδεινώνουν το άγχος, την κατάθλιψη και τη γενικότερη ποιότητα ζωής. Η αίσθηση της συλλογικής απομόνωσης και καταπίεσης μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη κοινωνική εμπιστοσύνη και σε αύξηση της κοινωνικής πόλωσης.
Η πολιτική χρήση της ψυχολογίας και των ψυχοθεραπευτικών πρακτικών
Όταν η ψυχολογία χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολιτικής ατζέντας – όπως στην περίπτωση της «διερευνητικής προσέγγισης» για την ταυτότητα φύλου – μπορεί να καταλήξει σε ένα μέσο κοινωνικού ελέγχου αντί για έναν χώρο απελευθέρωσης. Το ίδιο ισχύει και για γενικότερες αντιλήψεις περί «αυτοβελτίωσης» και «ατομικής ευθύνης», οι οποίες συχνά χρησιμοποιούνται για να αγνοηθεί η κοινωνική ανισότητα και να επιρριφθεί η ευθύνη της αδικίας στα ίδια τα άτομα.
Ο κίνδυνος της κανονικοποίησης του ακραίου λόγου
Η εξάπλωση ακροδεξιών και φονταμενταλιστικών αφηγήσεων δείχνει πως η πολιτική ρητορική μπορεί να επηρεάσει βαθιά την κοινωνία. Η κανονικοποίηση της ρητορικής μίσους, των διακρίσεων και του αποκλεισμού μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανοχή προς την αδικία και να μειώσει την αντίσταση απέναντι σε αυταρχικές πρακτικές.
Η ανάγκη για ενεργή πολιτική και κοινωνική συμμετοχή
Δεν αρκεί η παθητική αποδοχή των κοινωνικών εξελίξεων. Η ιστορία δείχνει ότι τα δικαιώματα δεν χαρίζονται, αλλά διεκδικούνται. Ο ακτιβισμός, η ενημέρωση, η συμμετοχή στην πολιτική και η συλλογική δράση είναι κρίσιμα εργαλεία για τη διασφάλιση μιας δίκαιης και συμπεριληπτικής κοινωνίας.
Η σημασία της κοινωνικής υποστήριξης και της ομαδικότητας
Η συσπείρωση των κοινοτήτων, η δημιουργία χώρων αλληλεγγύης και η διαμόρφωση δικτύων υποστήριξης είναι απαραίτητα όχι μόνο για τις ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδες αλλά και για κάθε ευάλωτο πληθυσμό. Οι κοινωνικές δομές που βασίζονται στη συλλογική δράση μπορούν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στην κοινωνική απομόνωση και στην κρατική καταστολή.
Η ψυχοθεραπεία είναι και πολιτική πράξη
Η ουδετερότητα στην ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να αγνοεί τις κοινωνικές ανισότητες. Η ψυχική υγεία επηρεάζεται από την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα και οι θεραπευτές οφείλουν να έχουν μια κριτική στάση απέναντι σε πολιτικές που ενισχύουν τη βία, τις διακρίσεις και την καταπίεση.
Ο ρόλος των ΜΜΕ και της ψηφιακής πληροφόρησης
Τα μέσα ενημέρωσης και οι διαδικτυακές πλατφόρμες διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση της κοινωνικής αντίληψης. Η ευρεία διάδοση ψευδών ειδήσεων, η προώθηση ακροδεξιών αφηγημάτων και η εργαλειοποίηση της επιστήμης για πολιτικούς σκοπούς ενισχύουν την κοινωνική σύγχυση και τη δυσπιστία προς τους θεσμούς.
Ο αγώνας για δικαιώματα είναι αγώνας για την ελευθερία όλων
Όταν μια κοινωνία περιορίζει τα δικαιώματα μιας ομάδας, ανοίγει τον δρόμο για την καταπάτηση ελευθεριών και άλλων κοινωνικών ομάδων. Η προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, των μεταναστών, των γυναικών, των εργαζομένων και όλων των καταπιεσμένων ομάδων δεν είναι μόνο ηθική υποχρέωση αλλά και θεμελιώδης προϋπόθεση για μια δημοκρατική και ισότιμη κοινωνία.
*όλα τα συμμετέχοντα πρόσωπα έχουν ενημερωθεί και συναινέσει για την βιντεοκσκόπιση καθώς και τη χρήση του βίντεο