Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ είναι, σαφώς, ένα θετικό βήμα για την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και την εκπροσώπησή της στα κοινά. Πρέπει να γίνει σαφές όμως πώς ούτε αυτό, ούτε ο γάμος του συνιστούν από μόνα τους δικαιωματική πολιτική.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται αυτό το διάστημα να προσωποποιήσει το θέμα των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Πιθανόν αυτό να γίνεται χωρίς τη θέλησή του, πάντως σε καμία περίπτωση η δημόσια απολίτικη συζήτηση, όπως εξελίσσεται αυτή τη στιγμή, δεν αφορά τον μέσο πολίτη, σε κανένα επίπεδο πέραν του ομοφοβικού λόγου που πλήττει άπαντες ανεξαιρέτως.
Για να το πούμε και πιο απλά, πέρα από την καταγγελία των κακοποιητικών σχολίων και των παλιακών υπονοούμενων που έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ, ο κ. Κασσελάκης, ένας λευκός πλούσιος άντρας που παντρεύτηκε στη Νέα Υόρκη, πρέπει να βρει ως πολιτικός τον τρόπο να υπερβεί το προσωπικό και να εκφράσει αποτελεσματικότερα τους μη προνομιούχους της πατρίδας του. Οι οποίοι πλήττονται πιο άμεσα και πιο βαριά από τις διακρίσεις.
Ενας ακόμη λόγος που πρέπει να βγάλει το προσωπικό από το επίκεντρο είναι γιατί δεν μπορεί μόνος. Χρειάζεται το απαραίτητο «όχημα», ένα δημοκρατικό κόμμα που θα έχει τη δυνατότητα και τα μέσα της εκπροσώπησης και της διεκδίκησης.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται αυτό το διάστημα να προσωποποιήσει το θέμα των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων στην Ελλάδα
Οπου απαιτείται μια πιο συνθέτη σκέψη, για να πολεμηθούν τα ομοφοβικά αντανακλαστικά (που αποδεικνύονται πολύ ισχυρά) αλλά και να διατηρηθεί η πολιτική διαδικασία και η αντιπαράθεση.
Τα παραπάνω δεν ξεπλένουν ούτε στο ελάχιστο, φυσικά, τον παραλογισμό μιας πολιτείας που θέλει να λογίζεται ανάμεσα στις κοινωνικά προηγμένες της Δύσης, αλλά δεν έχει επεκτείνει την ισότητα των δικαιωμάτων στους ΛΟΑΤΚΙ συμπολίτες μας.
Ενώ, για κάποιον ανεξήγητο λόγο (αφού τα ειδικά ληξιαρχεία δεν αιτιολογούν καν τις αποφάσεις τους) δεν αναγνωρίζει καν παιδιά που γεννήθηκαν και γάμους που τελέστηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές και δυτικές χώρες, δημιουργώντας πραγματικά προβλήματα σε οικογένειες Ελλήνων, μεταξύ άλλων και της γενιάς του brain drain που επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Μη φανταστούν όσοι είναι υπεύθυνοι για αυτή την καθυστέρηση ότι εν έτει 2023 θα κρύψουν τις ευθύνες τους πίσω από την αντιπολίτευση στο πρόσωπο του Κασσελάκη. Διότι το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι η δικαίωσή του.