Πώς θα ήταν ο κόσμος μόνο με ομόφυλα ζευγάρια; Ένας straight μπορούσε να αντέξει τον ρατσισμό της κοινωνίας;
Αυτή ήταν η ιστορία του Straight Story που έπαιξε στους κινηματογράφους το 2006.
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και Έφη Μουρίκη πήραν την απόφαση να γράψουν και να σκηνοθετήσουν μια παράτολμη κωμωδία, δημιουργώντας μια κοινωνία που το νορμάλ ήταν οι ομόφυλες σχέσεις ενώ οι ετερόφυλες θεωρούνταν ταμπού και απαγορευμένες.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, (Πέτρος) και ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης (Στέφανος), οι οποίοι ήταν παντρεμένοι. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει έναν γιο, τον οποίο ενσαρκώνει ο Άνθιμος Ανανιάδης (Γιάννης). Ο Γιάννης ανακαλύπτει ότι είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους και του αρέσουν οι γυναίκες. Όμως αυτή η προτίμηση πρέπει να μείνει κρυφή γιατί υπάρχει τεράστιο ταμπού γύρω από τους ετερόφυλους, καθώς δέχονται βία αλλά και περιφρόνηση από τον κύκλο τους ακόμα και από τους γονείς τους.
Στην συνέχεια, ο Γιάννης έλκεται από μία κοπέλα, τη Σοφία (Κανελλίνα Μενούτη) η οποία έχει σοβαρή σχέση με την Ζέτα ( Μένη Κωνσταντινίδου). Προσπαθούν να κάνουν τα πάντα για να μείνει αυτή η αγάπη που τρέφει ο ένας για τον άλλον κρυφή, βγαίνουν σε μυστικά μπαρ, αισθάνονται κυνηγημένοι και δεν μπορούν να δείξουν τον έρωτα τους δημοσίως (ότι γίνεται και με τους ομοφυλόφιλους στην παρούσα φάση).
[embedded content]
Μέσα από το σενάριο, ο «straight» θεατής ταυτίζεται με τη θέση του κυνηγημένου και του «μη κανονικού», καθώς η σεξουαλική διαφοροποίηση πλέον αφορά αυτόν. Η ζωή και τα προβλήματα που έχει ο πρωταγωνιστής, επειδή έτυχε να αγαπά μια γυναίκα, φαντάζει τόσο αλλόκοτη στα μάτια του κοινού που δεν έχει βιώσει τον ρατσισμό και την κοινωνική κατακραυγή επειδή απλά έτυχε να ερωτευτεί τον «λάθος» άνθρωπο. Επιπλέον σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο ήρωάς κερδίζει την συμπόνια του κοινού γιατί αντιμετωπίζεται ως «ανώμαλος», αλλά είναι straight.
Πολύ μπροστά για την εποχή του
Η αλλαγή στο σενάριο καυτηριάζει την κοινωνία του 2006, το έτος που κυκλοφόρησε η ταινία ( αλλά και την κοινωνία του 2024 καθώς παραμένει επίκαιρη), που δεν μπορεί ακόμα να δεχτεί το δικαίωμα ενός ατόμου να μην ακολουθεί το ηθικά αποδεκτό, το « φυσιολογικό» και να το κατακρίνει ακόμα και να μην το επιτρέπει.
Όπως είπε ο δημιουργός και πρωταγωνιστής, Βλαδίμηρος Κυριακίδης πριν ένα χρόνο, το concept της ταινίας ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του.
Για αυτό και δεν ήταν τόσο εύπεπτη από το ελληνικό κοινό και απέσπασε αρνητικές κριτικές. Η ιδέα σίγουρα προκαλεί και βάζει τον ετερόφυλο θεατή σε μια άβολη θέση που λόγω των προνομίων του δεν έχει μπει ποτέ.
Στο τέλος, πραγματοποιείται η επαναφορά στην κανονικότητα. Τα χρώματα από έντονα γίνονται μουντά και πλέον το κανονικό θεωρείται η ετεροφυλία. Έτσι ενώ στην αρχή οι γονείς του Γιάννη τον απέρριψαν επειδή ήταν ετερόφυλος, στο τέλος οι σχέσεις αλλάζουν και ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης δεν είναι παντρεμένος με τον Βλαδίμηρος Κυριακίδης αλλά με την Ελισάβετ Κωνσταντίδου και απορρίπτουν τον γιο τους επειδή είναι gay. Το κωμικό στοιχείο απομακρύνεται και η ωμή αλήθεια για την ομοφοβία είναι στο πρώτο πλάνο, με τον πατέρα να αποκληρώνει τον γιο του, που συνεχίζει να υποδύεται ο Άνθιμος Ανανιάδη.
Πιο επίκαιρο από ποτέ, παρόλο που κυκλοφόρησε πριν από 18 χρόνια, το «Straight Story» προβάλλει με σουρεαλιστικό, ανατρεπτικό και κωμικό τρόπο το πόσο ανόητο φαίνεται και ακούγεται να ενοχλούμαστε με ένα άτομο που δεν ακολουθεί τις νόρμες, απλά αγαπά και ερωτεύεται.
[embedded content]